نام علمی: Vaccinium mytillus
نام های متداول: بلوبری اروپایی، هاکل بری، هورتل بری
نژاد: خلنگیان
قسمت های مورد استفاده گیاه: برگ، میوه
زیستگاه: زغال اخته در مناطق گرمسیری نیم کره شمالی زمین رشد میکند.
صد ها سال است که طبیبان اروپایی از زغال اخته برای درمان بیماری هایی همچون دل پیچه، اسهال و دیابت استفاده میکنند. امروزه از زغال اخته بیشتر برای درمان شب کوری استفاده میشود. بنظر میرسد که زغال اخته میتواند از مویرگ ها در برابر آسیب های رادیکال های آزاد محافظت کند. این گیاه حاوی فلاونوئید هایی به نام آنتوسیانوسید میباشد که آنتی اکسیدان هایی قوی بشمار میروند. در زمان های گذشته از زغال اخته برای درمان رگ های واریسی، هموروئید و کبودی ها استفاده میشده است.
خواص درمانی زغال اخته چیست؟
- مقدار فروکتوز و گلوگز زغال اخته کم است و مصرف آن برای افراد چاق و بیماران دیابتی مشکلی به وجود نمی‌آورد. جوشانده برگ آن با گل توت فرنگی برای درمان دیابت (مرض قند) مؤثر است.
- زغال اخته دارای آنتی اکسیدان های زیادی است. آنتی اکسیدان‌ها مقاومت بدن در برابر بیماری‌های غیرواگیر که از رادیکال آزاد تولید میشود را بالا می‌برند و به پیش گیری از صدمه به سلول‌ها و بافت‌های بدن در مقابل این رادیکال‌های آزاد کمک میکنند. رادیکال‌های آزاد، داخل بدن تولید می‌شوند و یا از طریق عوامل محیطی وارد بدن می‌گردند. رادیکال آزاد میتواند به بافت‌های بدن آسیب برساند و بیماری هایی، چون بیماری قلبی، سرطان، دیابت، تصلب شرایین، آب مروارید، آرتروز و آرتریت را به وجود آورد. آنتی اکسیدان هایی، چون فلاونوئیدها، ویتامین E.، C، ملاتونین، آنتوسیانین‌ها با دادن یک الکترون، باعث خنثی شدن رادیکال‌های آزاد بدن می‌شوند، در نتیجه از این بیماری‌ها جلوگیری میکند.
